اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر افسردگی، اضطراب و تنظیم هیجان در بیماران مبتلا به کرونر قلبی

مقدمه این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر افسردگی، اضطراب و تنظیم هیجان در بیماران مبتلا به کرونر قلب انجام شد. روش کار  روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری 45روزه بود. بدین منظور 30 بیمار مبتلا به بیماری کرونر قلب به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به شیوه‌ی گمارش تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه­گیری پرسشنامه اضطراب و افسردگی و پرسشنامه تنظیم هیجان بود، که توسط شرکت‌کنندگان تکمیل گردید. همچنین در گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت طی 8 جلسه‌ی 90 دقیقه­ای اجرا شد. نتایج نتایج تحلیل کواریانس داده­ها نشان داد، که درمان مبتنی بر شفقت خود ‌افسردگی، اضطراب و تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به کرونر قلب را در گروه آزمایش در مرحله پس‌آزمون و پیگیری بهبود داده است (05/0> p). به عبارت دیگر درمان مبتنی بر شفقت در بهبود متغیرهای پژوهش مؤثر بوده و نتایج درمان در طول زمان پایداری خود را حفظ نمود. نتیجه گیری  نتایج نشان می­دهد، که تحصیلات با تنظیم هیجانی منفی و مثبت رابطه معناداری دارد (05/0>p). همچنین رابطه این سه متغیر جمعیت‌شناختی با سایر متغیرهای پژوهش غیر‌معنادار بوده است. بنابراین در بررسی­های مربوط به تنظیم هیجانی علاوه بر پیش‌آزمون متغیر تحصیلات کنترل گردیده است.